Oceaan passage!
Blijf op de hoogte en volg Bob
05 Oktober 2013 | Canada, Thousand Islands
Het slechte weer leek ons wel te volgen want zodra we weer verder naar het westen gingen bedacht de andere orkaan om ons nog even wat extra te pesten. Dus wij weer naar het zuiden en er tussen door.. we waren inmiddels al zo dicht bij de er 30 knopen wind stond en golven van gemiddeld 7 meter. Ik kan je vertellen dat is wel heel tof! In het begin.. aan gezien mijn bed langsscheeps (in de lengte) staat en het schip nog steeds met een slingertijd van 6 seconde van 30 graden bakboord naar 30 graden stuurboord slingert word je nog wel eens uit je bed geslingerd! En dat niet alleen, alles wat los staat of vast stond rolt en rammelt gezellig mee. Ook iets even neer zetten om het daarna weer op te pakken kun je vergeten!
Na een paar slechte nachten begin je alles maar vast te tapen! Zo blijft je hut wel lekker op geruimd! Ik bedacht me dat ik er wel klaar mee was om elke paar uur weer van de grond op te staan en weer in mn bed te moeten kruipen. Dus ik legde mijn matras dwarsscheeps (in de breedten) op de grond en dat werkte een stuk beter! Als je een tijdje slecht weer heb ga je dingen een stuk anders doen. Een van de eerste dagen maakte ik bijvoorbeeld de fout om mijn boord soep tijdens de lunch los te laten, nou die schoof zo van de andere kant van de tafel op de grond! Ook glazen half vol schenken handdoek voor de deur van je badkamer want die drempel van 5cm is niet meer genoeg om het water binnen te houden! Ik begrijp nu ook wel erg goed waarom er van die handgrepen bij de douche zijn. Tijdens de zwaarste dag maakt de boot tijdens de koffiepauze een haal van 45 graden! Er viel van alles uit de kast op de brug en toen ik me bukten om het op te rapen gingen we net zo hard de andere kant op! Als je eenmaal begint te glijden is het moeilijk om te stoppen! Vreemd idee als je 10 meter over de grond glijd en dan weer de zelfde afstand terug. Gelukkig greep de 2de WTK mn arm en trok me overeind, ik heb er een paar mooie blauwe plekken aan over gehouden maar het was wel leuk om te doen!
In de seaway naar de great lakes kwam er een abrupt einde aan het varen. Ik was weer de eerste dag op de brug en rond 22uur was het ineens heel rustig.. te rustig.. geen licht meer geen brommende motor op de achtergrond helemaal niets! Toen riep de kapitein ‘BLACKOUT!! Go forward and drop the anchors!’ een blackout ja ik had er wel van gehoord en over gelezen maar het meemaken is toch een stuk anders! Er was geen stroom meer dus ook geen roer en geen voorstuwing. Het vaarwater is helemaal niet breed en nog geen meter er buiten is hel al een meter of 3(wat te ondiep is aangezien wij 8 meter diep liggen. Halsoverkop moest het hele schip gecontroleerd worden op waterdichtheid, de ruimen de tanks alles moest gepeild worden om te kijken of de levels nog wel klopte. Gelukkig waren we niet lek! We bevinden ons dicht bij de thousand islands een onwijs mooie omgeving onderweg ook langs verschillende steden gekomen waaronder Montréal een prachtige skyline vanaf het water!
Vannacht is er een nieuwe smeerolie pomp aangekomen omdat de vorige stuk was. Wel een erg lekkere plek om een paar dagen voor anker te liggen. Het is lekker weer! Zo’n 28 graden met een lekker zonnetje, niet verkeerd dus! De planning is dat we vannacht weer varen en door gaan naar Cleveland. Ik ben benieuwd.
-
10 Oktober 2013 - 13:55
Henriette:
da's niet helemaal kaal meer he...stoere zeebonk!
en wat is de volgende stap? zo te zien zijn je armen nog leeg...?
x henriette
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley