Een dagje vrij in Duluth!

Na het zonnige Cleveland ging de reis door naar Winsor wat wel een rottende woestijn leek zodra je op de kade stapte! Daar was echt vrij weinig te beleven helaas. De volgende bestemming was Chicago! Van verre zag je de skyline al opdoemen uit het water en die bleef maar groeien en groeien totdat het niet eens meer in een keer op de foto paste! Ik had hier graag de wal op gewild maar helaas was er zo weinig tijd nodig voor het lossen dat dat er niet in zat. Hoe verder we de Lakes op gingen hoe kouder het begon te worden. Nu we hier in Duluth liggen vriest het ‘s nachts zelfs en is het overdag 1/2°C door de eerder gevallen regen lag er aardig wat ijs aan dek.. nee he! Dit is veel te vroeg! Het is aardig snelle omschakeling geweest qua tempratuur van +28 naar het vriespunt.. Deze morgen moest ik ‘gangway watch’ lopen. Een beetje bewakertje spelen voor 4 uur lang in de kou. Het is goed omdat je leert wat je moet doen, hoe je de bezoekers moet registreren en waar je op moet letten maar het is wel ongelofelijk saai werk en nu dus nog koud ook! Gelukkig werken de stuwadoors niet in het weekend wat ons een goede gelegenheid gaf om de wal op te gaan! Die zelfde avond kwam er een man van het zeemanshuis om mensen naar de Great Hill Mall te brengen met een echt Amerikaans formaat busje voor 12 personen. aangezien mijn voorraden op begonnen te raken was dit dus de perfecte gelegenheid om weer bij te kopen. Onderweg werd duidelijk dat dit gebied weer totaal anders was. In plaats van een vlakte gelijk bergen, je zag er daarom ook alleen maar grote dikke bakken rijden. Om 19.00 kwamen er aan bij het winkelcentrum we spraken af dat we om 21.00 bij de starbucks zouden zijn om dan een lekker kopje koffie te gaan drinken. De $100 bonus die ik gekregen had voor het losmaken van de lading is goed van pas gekomen! Twee dagen later op een vrijdag ochtend ging ik, met laptop en al, naar het zeemanshuis om daar wat te internetten en gezellig te Skype. Omdat het in Nederland al weer avond begon te worden besloten we (de mede leerling en ik) om eens echt Amerikaans te gaan eten! Nee nee geen enorme grote hamburger maar wel een enorme steak van 20 oz (1oz is ongeveer 28,3 gram) dat was dus een flinke steak! Na die goede lunch was het helaas was regenachtig. Toch wilde we graag naar de Enger Tower, daar gingen we weer op onze stadsfietsjes. Elke dag dat we op de fiets door Duluth rijden worden we aangestaard alsof we gek zijn, alsof ze nog nooit een fietser gezien hebben. Sommige automobilisten draaien zich zelfs helemaal om in hun stoel om beter te kunnen kijken. Toen er avonds iemand zonder te kijken overstak en ik hem bijna aanreed riep hij luid en het klonk bijna vol trots ‘Almost got t-boned by a bike men!’ alsof het een soort eer zou zijn! De Enger Tower is een oude toren in Duluth en daar schijnt een prachtig uitzicht te zijn. Helaas waren de bergen na een uur fietsen toch te stijl en zijn we omgekeerd. De fietsen hadden alleen een terugtraprem wat best wel lastig was omdat ik niet altijd wist of ik wel op tijd zou stoppen met al die stijlen wegen. Ik heb onwijs genoten van die hele dag de wal op! Eenmaal terug op het schip was er nog even tijd voor een potje voetbal in het ruim wat erg geslaagd was. Snel zal het weer tijd worden om uit te varen naar Marokko.