weer terug in eigen land! voor heel even dan.

Ik ben aangekomen in het natte Nederland. Na Kubikenborg zijn we naar Oxelosund gevaren om staal te laden. Nu ik tijdelijk machinekamer leerling ben heb ik meer vrije tijd en daar heb ik gebruik van gemaakt! Ik ben er met de fiets op uit getrokken in het mooie zweden! Na een paar uurtjes fietsen was ik aangekomen in een andere dorpje. Ik vond het erg leuk om te zien dat de mensen daar erg gelukkig leken en zeker erg vriendelijk waren. Het was een heel klein dorpje met een straat met 12 winkels als een groenteboer, slager, kruidenier, enz. één kleding winkel voor het hele dorp! De volgende plaats was 20 minuten rijden met de auto. En toen de terugweg.. ja.. hoe was ik nou toch gefietst.. ik bedacht om toch maar gewoon een kant te kiezen en dan maar zien of het de goede was. Na een kwartiertje fietsen zag ik eindelijk een oude kasteel toren die ik op de heenweg ook gezien had! Het was inmiddels donker en er was lang niet overal straatverlichting. De weg was erg mooi, ook op de terugweg met een prachtige heldere sterrenhemel er boven.
Toen ik terug op het haven terrein kwam en ik door de poort fietste was dat een hele opluchting! Uit het niets kwam er een auto met hoge snelheid aanrijden met oranje zwaailichten op het dak. Hij reed me voorbij en zetten de auto in mijn weg, stapte uit en riep Who are you and what are you doing here!!!! Na een gesprek bleek dat ik helemaal niet de wal op had gemogen zonder de scheepsagent. Gelukkig leek de man mij te vertrouwen en liet me door naar het schip.
In Brake hebben we maar heel even gelegen. We kwamen ‘s ochtend aan en gingen die zelfde middag weer weg. Het zou 24uur varen worden naar Vlissingen waar we de laatste lading gaan ophalen voor de grote oversteek. En het waren een behoorlijke 24 uur. Met windkracht 8, een slingertijd van 6 seconde en een hoek van 35 graden. Als je door de accommodatie loopt is dat heel vreemd om mee te maken. Stel je maar voor dat je rechtdoor loopt en dat dan de weg 35 graden oploopt en dan weer 35 graden afloopt terwijl de weg normaal vlak loopt en dat in 6 seconde. 24 uur lang! Ik was blij dat ik mijn hut van te voren zeevast gemaakt had. Helaas na een paar uur vloog alles door de hut heen! De stoel, douche spullen, studie boeken, alles behalve wat opgesloten was in een la of kast! En toen ik uit bed stapte ik zelf! Ik heb een paar mooie rollen tape liggen en ben alles maar vast gaan tapen. Achteraf is het een leuke ervaring en het is best spectaculair om mee te maken maar ik vond het niet erg toen de achtbaan afgelopen was!

Net toen ik dacht klaar te zijn met het schrijven van dit verhaal, ging het machinekamer alarm. De HFO separator liep over en de hele separator ruimte zat onder de zware olie. Dus na een uurtje rust gelijk weer sleutelen! Hartstikke leuk natuurlijk, maar het was al wel 20.00uur. Na 3 uur sleutelen en onder de zwarte prut even pauze. Niet veel later kwam de bunkerboot voor de gasolie al aan. Oja! Dat waren we even vergeten in alle drukte. Gelukkig is dat een kwestie van slang aan sluiten en pompen maar! En dan wachten tot alles in de tank zit. Best een rustig werkje maar dat koste toch weer anderhalf uur. Rond 1 uur even snel naar bed voor 2 uurtjes want om 3uur lag de HFO bunkerboot al weer langszij. De bunkerboer zei dat hij klaar was en dat we 225 ton HFO gekregen hadden maar uit het na pijlen bleek dat er maar 206 ton geleverd was. Die bijna 20 ton te weinig scheelt meer dan 10.000 euro! Dat is dus wel even een discussie waard! Uiteindelijk moest er een survey bij komen om te oordelen wie er nou gelijk had! Toen dat allemaal achter de rug was konden we weer verder met de separator. Alles bij elkaar van de 32 uur 2uurtjes geslapen! Dat ga ik dus snel even inhalen! Welterusten! Om 7 uur varen we uit richting Amerika!