Rotterdam, Dunkerque, Rouen

Na even voor anker gelegen te hebben voor de kust van Rotterdam zijn we naar Dunkerque gevaren waar we slak uit de hoogovens gingen laden. Tijdens die reis ben ik verhuist naar een grotere hut! Erg prettig is dat het nu bijna 2 keer zo groot is als dat ik had! Wat wel jammer is, is dat ik nu mijn eindeloze zeezicht kwijt ben en nu tegen de luikenwagen aan kijk. Ook is de nieuwe hut een stuk luidruchtiger. Maar als je van veel en lang slapen houd dan is een schip sowieso niet ideaal. In het begin had ik er moeite mee om aan het ritme te wennen. Wanneer je in de haven ligt draai je dienst van 08.00 tot 17.00 als je geluk hebt anders langer. En op zee draai ik met de 1ste stuurman de wacht 04.00 tot 08.00 mee daarna van 08.00 tot 12.00 aan dek werken en dan weer met de 2de stuurman van 13.00 tot 15.00 wachtlopen. En in de vrijetijd die ik dan over heb mag ik doen wat ik wil! Slapen, douche, sporten, takenboek en natuurlijk ontspannen. Ik slaap doordeweeks gemiddeld 5 a 6 uur en heb de zondag vrij dus zou ik de hele dag kunnen slapen! Maar het is veel gezelliger om met de crew de wal op te gaan. Natuurlijk zijn er ook dagen dat het minder druk is en ik niet eens aan de 8 uur werk kom.
Na nog het zeemanshuis bezochte te hebben in Dunkerque zijn we 4 dagen later vertrokken naar Rouen. Dit was helaas nog geen dag varen maar toen de loods met de helikopter aan kwam maakte dat al veel goed. Een spectaculair gezicht.
Toen was het nog een tocht van 6 uur over de Seine. De omgeving was prachtig om doorheen te varen. Ik voel me alleen net een zoetwater matroos met die korte reisjes en vaak in de have liggen. Op weg naar de kade vertelde de loods dat er wanneer het vloed wordt het opkomende water en het rivier water tegen elkaar botsen en een golf van zee de rivier in komt en die golf er voor zorgt dat het water heuvelopwaarts begint te stromen. Tijdens springtij kan de rivier in een paar seconde 2 meter hoger worden. Om de 12 uur moest heel de boot stand-by staan, gangway omhoog, motor starten en 2 man voor en 2 man achter om de trossen te controleren. Het was zondag avond 18 augustus rond 22.00 iedereen was er klaar voor! En daar kwam de golf! Hij was wel 1 cm hoog.. wat een teleurstelling! Je moest heel goed kijken om de belletjes in het water de andere kant op te zien stromen. We namen de golf gelijk niet meer serieus. Maar de volgende ochtend zou de golf er weer zijn! We hadden de normaal vrije zondag gewerkt dus iedereen deed lekker rustig aan die maandag. Als leerling werd ik gebeld om de achter trossen in de gaten te houden gewoon voor de zekerheid. Het was lekker weer dus geen probleem! En dan maar wachten. Even over 10 kwam de melding dat de golf er bijna was. Ik vond het niet heel spannend meer en dacht bij me zelf, wat kan er nou helemaal mis gaan met 1 cm extra water! Toen begonnen plotseling de trossen te kraken ik schrok wel even! De vorige avond was er maar 1 cm nu wel 15! Nog geen record niveau maar toch een groot verschil. De volgende reis zal naar Ierland gaan!