Twee weken zee

Twee weken op zee. Dat zal wel even duren dacht ik toen we met het schip vertrokken van uit Kemi. Maar om eerlijk te zijn, de tijd is om gevlogen! Na een korte stop bij Göteborg om wat extra bunkers aan boord te nemen zijn we begonnen aan de oversteek. Omdat het weer goed genoeg was had de kapitein besloten om boven Groot Brittannië lang te varen (dat is namelijk korter). Na die passage was er niets dat ons nog in de weg stond (op een hele grote plas water na) om naar Amerika te varen.
Omdat de gemiddelde zeeman niet van slecht weer houd werd er twee keer per dag gecheckt of het weer zou veranderen. Mocht dit nou het geval zijn dan veranderde we de koers zo dat we het slechte weer mooi ontweken.
Ondanks deze voorzorgsmaatregel zijn we toch niet helemaal gladjes naar de overkant gekomen. Uit het niets ontstond er een enorm lage druk gebied met zeeën tot wel 12 m! gelukkig hadden we dit op tijd door en gingen we wederom ook hier om heen. Helaas was het niet mogelijk om alles van dit lage druk gebied te ontwijken en hebben we een dag of drie een wind gevoeld die een kracht kreeg van 9 a 10 Beaufort met een zee van een meter of 3 a 4 m.

Op 13 april ’15 ben ik veranderd van machinekamer naar de brug. Dit betekend geen avondjes in de bar meer maar wel 2x per dag slapen! Rond een uur of 22 op de kooi om er 0345 weer uit te komen. En dan de zee wacht. Op de oceaan is daar niet veel aan moet ik zeggen. 4 uur lang naar niets anders kijken dan water, water en nog eens water! Gelukkig waren er genoeg manuals van brug apparatuur dit ik nog niet gelezen had.

Elke ochtend om 6 uur had ik een date met de bootsman om lekker een uurtje te gaan apenkooien! Uhh.. ik bedoel natuurlijk de lading te gaan controleren. Na alle ruimingangen open gemaakt te hebben was het klimmen en klauteren over de papier rolletjes! Of naja, rollen van 3meter hoog bij 2 meter breed en dan ook nog eens per 2 of 3 gestapeld! Sommige wat hoger en sommige wat lager. In ieder geval een goede workout elke ochtend!
Ik vind het heerlijk om midden op de oceaan te zijn en het idee te hebben dat je alles aan kan! Ook deze oversteek gaf me dat weer dat onbeschrijfelijke gevoel. En dat gevoel was helemaal compleet toen we (op zo’n 170 mijl zuid van Newfoundland) een grote groep dolfijnen tegen kwamen. Ik liep toevallig in het gangboord terug naar achter toen ik op eens wat geplons en geblaas hoorden. Toen ik naar het water keek zag ik een hele groep dolfijnen! Wat een dolfijne verrassing! Ze zwommen op nog geen 10 meter afstand en het water dat meegevoerd was door de labrador stroom was kraakhelder! Naast de spectaculaire sprongen die ze maakten was het ook interessant om te zien hoe interessant ze ons vinden. Zo zwom er een dolfijn ‘naast’ me, draaide zich zo dat ik precies zijn oog kon zien voor een seconde of 3 en zwom toen weg! Ook vond ik het tof toen ik zag dat er een baby dolfijntje mee zwom! Wat een ervaring!
Toen de avond viel op de laatste dag van de oversteek verschenen er ineens vanuit alle hoeken walvissen! Deze waren dan wel wat verder weg en sprongen ze niet, toch was het erg leuk om ze te zien!

Ik was wederom weer ‘even’ gestopt met typen en we zijn zo weer een dag verder!! Vanmorgen zag het weer er erg slecht uit. Er werd daarom ook niet gelost (papier kan namelijk niet zo goed tegen water). Dus ben ik heerlijk de wal op geweest samen met Daan. Aangezien je niet van het schip naar de poort mag lopen was het zeemanshuis gebeld om ons op te halen en ons te droppen waar we maar wilden en nog gratis ook! (op een paar dollars fooi na).

In Philadelphia hebben we de ultieme toerrist gespeelt (uiteraard heel wat foto’s gemaakt) en onze geschiedenis lessen weer een beetje opgefrist. We hebben de hall of independence , liberty bel en de declaration of independence bezocht. Het weer was ontzettend opgeknapt en ik had zelfs spijt dat ik een lang broek aan had! Na deze lange dag hadden we aardig wat trek gekregen. We gingen opzoek naar een leuk restaurantje en zijn uiteindelijk bij een Mexicaan terecht gekomen.

Al met al was dit weer een reisje met alles dat ik verwacht van het varen. Ik heb het nog altijd erg naar mijn zin! Ik ben benieuwd wat ik de komende drie maanden nog ga meemaken.